W oparciu o bogate piśmiennictwo [1], [6], [10], [14], [24], [26] w za­kresie przedłużania trwałości majonezów i sosów majonezowych, wy­konano szereg prac nad stabilizacją emulsji majonezowych w AR w Poznaniu i SGGW-AR w Warszawie. Z przeprowadzonych doświad­czeń nasuwa się szereg wniosków i sugestii. Najważniejsze z nich to:    Sosy majonezowe niskotłuszczowe (ok. 30% tłuszczu) stabilizo­wane frimulsionem 10 (o stęż. 0,75%) i sterylizowane w temperaturze 110°C w ciągu 10 minut, przechowywane w temperaturze ok. 18°C na­dawały się do konsumpcji i nie rozwarstwiały się w ciągu 3 miesię­cy [4].    Po przebadaniu właściwości emulgujących i stabilizujących mo­dyfikowanej skrobi ziemniaczanej OC1-7 i PC polskiej produkcji oka­zało się, że skrobia PC, jednofosforanowa, pęczniejąca na zimno wy­kazuje dużo lepsze właściwości stabilizujące niż skrobia dwufosfora- nowa OC1-7, pęczniejąca w temperaturze 65°C. W przypadku stoso­wania tej ostatniej majonez rozwarstwiał się po kilku dniach. Nato­miast przy użyciu skrobi PC i środka konserwującego w postaci ben­zoesanu sodu (0,1%) trwałość majonezu wynosiła do 3 miesięcy [4],  Sos niskotłuszczowy stabilizowany przy użyciu skrobi PC i ben­zoesanu sodu (jw.), poddany w czasie emulgowania działaniu ultra­dźwięków, nie rozwarstwiał się i nadawał się do konsumpcji nawet po 3 miesiącach przechowywania; po tym terminie nabierał gorzkiego smaku, wskutek postępujących zmian hydrolitycznych i oksydatywnych w tłuszczach [3].Ogólnie stwierdzono, że ultradźwięki zwiększają trwałość majo­nezów niskotłuszczowych [3].