Przy stosowaniu promieniowania mikrofalowego należy uwzględnić następujące właściwości tej metody:zapakowane w folię aluminiową potrawy nie mogą być rozmra­żane i ogrzewane;promieniowanie mikrofalowe przenika przez substancje o małym współczynniku stratności, prawie bez strat np. przez szkło, porcelanę, ceramikę, karton, tworzywa sztuczne i z tego względu nie ogrzewa ich; dlatego nadają się one dobrze jako tworzywo opakowaniowe lub jako naczynia do gotowania;samo promieniowanie mikrofalowe nie wpływa ujemnie na składniki odżywcze; ewentualne zmiany zachodzą pod wpływem wy­tworzonego ciepła;czas obróbki termicznej zostaje znacznie skrócony (100 g pro­duktu spożywczego przeciętnie 1 min.);   ponieważ wydajność promieniowania o wielkiej częstotliwości jest podana dla danego urządzenia i prawie cała energia promieniowa­nia może być przekształcona w ciepło, to czas gotowania lub rozmra­żania powiększa się proporcjonalnie do ilości napromieniowanej żyw­ności, np. 1 kg w 10 minut, 2 kg w 20 minut; z tego względu wydaj­ność małego pieca mikrofalowego jest ograniczona do kilku porcji; dla większej wydajności trzeba zastosować kosztowne urządzenie tunelo­we;przez dużą różnicę między stałymi dielektrycznymi wody i lo­du (e-— 80 wzgl. 35) woda ogrzewa się w polu wielkiej częstotliwości prawie 2 razy szybciej, niż lód; na skutek tego w miejscach już roz­mrożonych może dojść do szybszego i tym samym nierównomiernego ogrzania; wada ta musi być wyrównana przez stosowanie promienio­wania pulsacyjnego;      bezpośrednie działanie mikrofal na człowieka jest niebezpiecz­ne np. wskutek tego stosuje się samoczynne wyłączenie przy przypad­kowym otwarciu drzwi do komory roboczej;  żywność naświetlana promieniami wielkiej częstotliwości jest dla człowieka całkowicie nieszkodliwa.