Tusze bydła i koni dzieli się wstępnie na cztery części: dwie ćwierć­tusze przednie i dwie ćwierćtusze tylne. Tusze świń i młodego bydła dzieli się na dwie części, a tusze owiec i cieląt nie są dzielone.Tusza jest dzielona na półtusze, ewentualnie ćwierćtusze, które z kolei dzieli się na elementy kulinarne. Elementem kulinarnym nazy­wa się część tuszy stanowiącą całość wyznaczoną układem kości i mięś­ni oraz przeznaczoną dla określonych celów użytkowych (tabl. od 2-4 do 2-9).Dalszego podziału tuszy na elementy gastronomiczne dokonuje się zwykle w zakładzie gastronomicznym. Elementem gastronomicznym nazywa się część mięsa wykrojoną z elementu kulinarnego lub też cały element kulinarny, przy czym granice podziału są uwarunkowane użytkowym przeznaczeniem elementu.Ze względu na sposób rozliczania tusz dostarczanych do uspołecz­nionego handlu i zakładów gastronomicznych, rozbiór mięsa zwierząt rzeźnych powinien być dokonywany wg ustalonych warunków tech­nicznych.Sposób podziału półtusz wieprzowych, baranich, cielęcych i woło­wych jest pokazany na rys.: 2-6, 2-7, 2-8 i 2-9.Podroby — stanowią jadalne części ciała zwierząt rzeźnych, nie wchodzą w skład tuszy i określa się je jako uboczne artykuły uboju. Pod względem wartości odżywczej można je zaliczyć do trzech grup:A — wątroba, nerki, język, mózg, serce;B — płuca, śledziona, przedżołądki, żołądki, jelita, wargi, grasica;C — głowa, dolne odcinki kończyn, wymię. Ich wartość odżywcza jest znacznie niższa w porównaniu z mięsem, zwłaszcza grupa B i C. Jedynie zawartość w nich soli mineralnych jest wyraźnie wyższa.