Wszystkie gatunki drobiu cechuje korzystny stosunek części jadalnych do niejadalnych. Ich wydajność rzeźna waha się od 49 do 67%, np. dla kaczek wynosi 67,3%, indyków 64,3%, kur i kogutów 66,4%, kurcząt 61,5%, gęsi 63,5%, a dla perliczek jest wyższa od pozostałych ptaków i wynosi 77%. Wraz z otłuszczeniem tuszek maleje w nich zawartość mięsa. Dużą rolę w jakości tuszki odgrywa wiek drobiu. Przykład stano­wić mogą gęsi brojlery. Ich umięśnienie między 8 a 12 tygodniem tu­czu przyrasta prawie dwukrotnie. Zwiększa się masa mięśnia piersio­wego z ok. 150 do 500 g. Najlepsze pod względem kulinarnym tuszki brojlerów gęsich otrzymuje się w jedenastym tygodniu. W tym okresie stosunek podrobów do masy tuszki jest również najlepszy (ok. 10%). Kurczęta brojlery są najlepsze w dziewiątym tygodniu życia, zarówno ze względu na zawartość mięsa (59%), jak tłuszczu i skóry (12%).Różnice w masie drobiu wynikające z odmienności płci występują tylko do pewnego okresu, np. u kurcząt po ośmiu tygodniach życia różnice całkowicie się zacierają.