W czasie obróbki termicznej w mięsie przebiegają złożone procesy fizykochemiczne powodujące pozytywne zmiany, jak: atrakcyjny i pożądany wygląd zewnętrzny, zniszczenie mikroflory, zmiana konsystencji — powstanie kruchości i soczystości, wytwarzanie nowych wartości smakowo-zapachowych oraz zmiany negatywne w postaci strat składników odżywczych. Zadaniem racjonalnej technologii przygotowania potraw z mięsa jest nasilanie zmian pozytywnych, a zmniejszanie negatywnych.W obróbce termicznej mięsa stosuje się zwykle cztery podstawowe procesy:Gotowanie w wodzie lub w parze (gotowanie w pełnym wrzeniu — 100°C lub w obniżonej temperaturze 85—95°C).Smażenie porcjowych, kawałków mięsa w małej ilości tłuszczu i bez dodawania tłuszczu na specjalnych teflonowych patelniach oraz smażenie zanurzeniowe porcjowych kawałków w dużej ilości tłuszczu. Temperatura tłuszczu może się wahać w granicach 150— —200°C. W automatycznych smażalnikach przy beztłuszczowym smażeniu mięso jest ogrzewane promiennikami podczerwieni. Obecnie buduje się aparaty, w których promiennikami są spirale grzejne, rurki kwarcowe łub silitowe. W zależności od osiągniętej temperatury w środku porcji mięsa wyróżnia się: mięsa słabo wysmażone (po angielsku), temperatura 55—65°C, w pełni dosmażone, temp. 70—-85°C; na przekroju mięso słabo wysmażone ma kolor różowy, a sok jest krwisty, natomiast mięso w pełni usmażone ma kolor wewnątrz kawałka jednorodny, szarobrązowy.
