Po kontroli jakościowej ,i ilościowej surowiec jest kierowany do magazynowania. W zależności od wymagań dla przechowywania po­szczególnych grup surowców strefę magazynowania dzieli się na chłod­nię i zamrażalnie, magazynowanie „suche” i magazynowanie „wilgot­ne” (warzywa w beczkach, musztarda, olej itp.). Do tego dochodzą pomieszczenia magazynowe dla sprzętu gospodarczego (surowce i przed­mioty do własnego użytku, np. szkło, porcelana, bielizna, ubiory ro­bocze, środki do czyszczenia itp.).Dla uniknięcia większych strat chłodu przy częstym wchodzeniu, stosuje się przejściowe pomieszczenia chłodnicze jako śluzy. Dla ma­łych i średnich obiektów wystarczy po 1 kabinie chłodniczej dla mięsa i przetworów mięsnych, ziemniaków i warzyw okopowych, a dla po­zostałych produktów po 1 szafie chłodniczej.Dla różnego rodzaju mrożonek stosuje się, w zależności od wielkości obiektu, pomieszczenia chłodnicze, kabiny (komory, boksy) chłodnicze, szafy lub skrzynie chłodnicze z zakresem niskich temperatur od —18 do — 25°C. W niechłodzonych pomieszczeniach magazynowych przecho­wuje się zanieczyszczone ziemią warzywa, beczki z kiszonymi warzy­wami, suche produkty, konserwy i pieczywo. Szerokość przejść zależy od tego, czy towar jest układany ręcznie, czy też wprowadza się go za pomocą małych wózków lub podnośników widłowych.