Obok zamienników białkowych mięsa produkowanych za granicą z soi w dość dużym zakresie na skalę przemysłową są czynione obec­nie próby laboratoryjne i półtechniczne z białkami innych nasion oleis­tych, np. z rzepaku, bawełny, słonecznika, orzeszków ziemnych itp. Białko nasion rzepaku (36% białka w śrucie) odznacza się bardzo ko­rzystnym składem aminokwasowym pod względem żywieniowym. Za­wiera nieco mniej lizyny, lecz więcej metioniny i cystyny w porówna­niu do białka sojowego. Z odtłuszczonej mąki rzepakowej lub z kon­centratu białkowego, po usunięciu tioglikozydów i błonnika, otrzymuje się bardzo cenny preparat białkowy używany obecnie do celów paszo­wych. W Polsce, gdzie warunki klimatyczne nie sprzyjają uprawie soi, a są odpowiednie do uprawy rzepaku, prowadzi się badania nad uzy­skaniem z rzepaku białka paszowego i spożywczego. Opracowana me­toda [40] wyodrębnienia czystego białka i oddzielenie go od bogatego w błonnik substratu pozwoliła na uzyskanie koncentratu białkowego zawierającego 60% białka. Podobnie, po usunięciu z preparatów biał­kowych z nasion bawełny — gossypolu, ze słonecznikowych — kwasu chlorogenowego, a z orzeszków ziemnych — aflatoksyn i inhibitora trypsyny, można z nich również otrzymać bardzo wartościowe pro­dukty wysokobiałkowe.