Pieróg wymaga trochę więcej pracy i przygotowanie go za­biera dość dużo czasu. Ale moi domownicy wolą go od tortu i naprawdę przyjemnie jest słuchać ich pochwał i pochlebstw. Pieróg ma jeszcze tę zaletę praktyczną, że można go jeść przez kilka dni, podając do zup (pomidorowej, bulionu lub barszczu), podgrzewając lub nie — zależnie od upodobań.
Ciasto na pieróg: pół kilo mąki, 2 deka drożdży i szklankę mleka rozczynić razem. Gdy ciasto zacznie rosnąć, dodać
2 żółtka, 1 całe jajko, trochę cukru i soli, łyżkę sklarowanego masła. Ugniatać tak długo, aż zacznie odstawać od rąk.
Następnie rozdzielić je na dwie części, rozwałkować na stolnicy na grubość palca, nałożyć farsz i zwinąć dwa pie­rogi. Kiedy znowu urosną, włożyć — na blasze posmarowanej tłuszczem i posypanej mąką — do pieca. Pierogi posmarować po wierzchu jajkiem. Piec, aż wbita zapałka (lub wykałacz­ka) będzie sucha.Farsz: poszatkować główkę kapusty i gotować, aż będzie miękka. Do wody, w której gotuje się kapusta, dodać wywar ugotowanych uprzednio (w ilości 5 deka) suszonych grzyb- bów. Grzyby posiekać, zmieszać z dużą cebulą również posie­kaną i dusić 10 minut w łyżce tłuszczu. Kapustę odcedzić je­szcze raz, drobno poszatkować, zmieszać z grzybami i ce­bulą oraz jeszcze poddusić na drugiej łyżce tłuszczu. Dodać ugotowane na twardo i grubo posiekane jajka. Przyprawić solą i pieprzem. Uwaga! To danie stwarza prawdziwą harmonię w domu!